Iulia Bucureşteanu

Mijn artistieke praktijk bestaat uit sculptuur, fotografie en druktechnieken, en de onderwerpen die ik aanpak draaien om het huis en het huishouden.

Ik ben opgegroeid in een cultuur waarin traditionele genderrollen worden nagestreefd. De manier waarop ik ben opgegroeid en mijn migratie vanuit Roemenië hebben bijgedragen aan mijn ambivalente relatie met thuis en familie. Daarom onderzoek ik de huiselijke sfeer door te kijken naar de objecten die iemands identiteit weerspiegelen.

Ik documenteer mijn dagelijkse huiselijkheid door de controle over de weergave van scènes en objecten waarmee ik in contact kom te manipuleren of juist los te laten. Ik gebruik technieken die dat mogelijk maken, zoals metaalgieten en analoge fotografie, om selectief geheugen en verval te illustreren. De uiteindelijke objecten zijn vaak vervormd of ‘glitchy’ en zien eruit alsof ze overgebruikt en versleten zijn. Ik verwerk mijn werken in verhalen die het verleden en het heden van mijn huishoudens samenbrengen.

Over het algemeen onderzoekt mijn werk de complexiteit van het huishouden en de rol van vrouwen daarin. Ik maak een reeks werken die nadenkt over de relatie tussen huishoudelijk werk, identiteit en familie, in een poging om de dynamiek en soms ook de vijandigheid van het huishouden te begrijpen.

Mijn afstudeerproject verkent dit thema via persoonlijke archieven. De objecten en scènes die ik heb gekozen, zijn losgemaakt van hun oorspronkelijke huishoudelijke functie en geplaatst in een context waarin hun waarde verandert. Door hun object-zijn symboliseren een verouderde digitale camera, een PSP of de eerste generatie iPod een overgangsperiode in de tijd, terwijl andere objecten zoals een scheermes het idee van vrouwelijkheid oproepen door hun gendergerichte ontwerp. Ik heb de verzameling bezittingen samengebracht in een ruimte die een huiselijke omgeving nabootst en ze gepresenteerd als artefacten die samen een ervaring van persoonlijke geschiedenis oproepen.