Erika Peucelle

Erika Peucelle is al van jongs af aan erg geïnteresseerd in het maken van kunst. “Voor mij is dit iets wat ik meestal in mijn eentje doe. Teken- en schilderprojecten deed ik altijd alleen, op mijn kamer. Toen ik op mijn veertiende naar Berlijn verhuisde, werd ik een buitenlander, en ik was enorm geïnspireerd door hoe anders het daar was dan waar ik vandaan kwam. Daarom bleef ik doorgaan met schilderen. Rond 2018 had ik de moed en nieuwsgierigheid om portretten op straat te gaan maken, op plekken zoals de Hackescher Markt of op vlooienmarkten zoals Mauerpark en Park Sanssouci. Daarna verhuisde ik in 2019 naar Den Haag om daar mijn studie Beeldende Kunst te beginnen.”

“Een schilderij begint voor mij al lang voordat ik ook maar verf aanraak. Ik breng mezelf in interessante situaties, vaak met jongerencultuur als onderwerp – zoals sociale bijeenkomsten, zowel privé als openbaar – en ik organiseer kleine avonturen die mij inspireren. Ik gebruik een kleine digitale Nikon-camera en een Polaroid om momentopnames te maken, die ik later in mijn atelier gebruik als schetsachtige herinnering aan de sfeer van een bepaald moment. Ook gebruik ik die foto’s om opnieuw naar de vorm van een compositie te kijken. In mijn schilderijen beeld ik graag de realiteit van jongeren in mijn omgeving af. Deze werken, die ook in dit portfolio te zien zijn, tonen vooral momenten die ik heb meegemaakt in Nederland en Oost-Europa. Soms aangevuld met indrukken die ik opdeed in Noord- en Zuid-Amerika.”

“Ook al schilder ik op dit moment bijvoorbeeld twee vrienden die als muzen fungeren, ben ik me er goed van bewust dat zo’n persoonlijke band al eeuwenlang in de kunst bestaat. Sommige goed gemaakte foto’s en schilderijen uit het verleden kun je opnieuw bestuderen, en die voeden mijn interesse in het nu. Natuurlijk zijn er ook periodes van eenzaamheid, en dan gebruik ik mezelf vaak als makkelijk en beschikbaar model in mijn atelier. Ook dat is een belangrijk onderdeel van mijn werkwijze.”